کد مطلب:4235 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

روابط اجتماعي بايد بر پايه چه اصل يا اصولي قرار گيرد و راههاي تقويت آن چيست؟

با پوزش فراوان از تأخير در ارسال پاسخ سؤال شما!

شكي نيست كه زندگي اجتماعي يك ضرورت حتمي و قطعي است و آدمي را گريزي از آن نيست، همين نيرويي كه انسان را به زندگي جمعي فرا ميخواند و همان اهداف و انگيزههايي كه پذيرش اين زندگي را براي وي تسهيل مينمايد، آدمي را به برنامهريزي و شكل دادن به روابط بين اعضاي جامعه دعوت ميكند تا نيل به آن اهداف ممكن گردد و گرنه زندگي جمعه بدون قانون و روابط اجتماعي قانونمند هرگز مطلوب نيست.

و از طرفي انسان با ساير موجودات تفاوتي اساسي در اين جهت دارد و آن عبارتست از اين كه نافع بودن يا مضر بودن انسان براي انسانهاي ديگر وابسته به ميل و اراده اوست، و اسلام در دستورات اجتماعي خود اين هدف را لحاظ نموده است كه انسانها براي يكديگر مفيد باشند، استاد مصباح يزدي با اشاره با نكات فوق در تنظيم روابط اجتماعي و در دست گرفتن آن روابط ميگويند.

اگر همه انسانها بخواهند شرايط مساعدي را براي پيشرفت داشته باشند بايد روابط سالمي را پي ريزي نمايند، زماني افراد جامعه ميتوانند روابط سالم داشته باشند كه اساس زندگي بر محبت، صفا و صميميت استوار باشد. اگر زندگي بر كينه توزي، دشمني، خودخواهي و مكر و حيله بنا شود، هرگز روز خوش به خود نخواهد ديد و برترين سخن حكمت آميز در اين زمينه اين كلام معصوم است كه ميفرمايند:

ان تحب للناس ما تحب لنفسك براي ديگران چيزي را بخواه كه براي خود ميپسندي. يعني ديگران را مثل خودت در نظر بگير و خودت را جاي ديگران بگذار. پس اگر ميخواهيم معياري محكم و فرا گير و صحيح در معشرت ايدهآل داشته باشيم و بدانيم چگونه بايد با ديگران رفتار كنيم بايد خودمان را جاي آنها قرار دهيم و آنگاه طريق رفتار و سلوك خود را بدست آوريم و صحت و نادرستي رفتار خود را محك بزنيم

بنابراين آنچه در روابط اجتماعي بعد از شناخت آداب معاشرت و عمل به آنها و احترام به انسانهاي ديگر مهم است اين است كه آنها را همچون خود ببيني و در رفتار و كردار و انديشه نسبت به آنها خود را جاي آنها قرار دهي. و بر اين ملاك رفتار اجتماعي خويش را پايهگذاري كني. آنچه گفته شد تصويري از يك ارتباط سالم و متعادل بود و ليكن همواره اين خطر از ناحية نفس خود و ديگران وجود دارد كه چنين تصوير زيبايي از حسن معاشرت را بر هم زند و عنان هدايت امور را از دست انسان خارج سازد و اوضاعي پيش آورد كه خلاف خواستة قلبي ماست و همانطور كه احساس نياز نمودهايد سياستي لازم است تا اين عدالت اجتماعي و رابطة متعادل انسانها را حفظ و نگهداري كند.

در اين رابطه مولاي متقيان علي (ع) ميفرمايند:

سياسه العدل ثلاث، لين في حزم و استقصاء في عدل و افضال في قصد

سياست اجراي روابط عادلانه و متعادل بر سه پايه استوار است.

1. نرمش همراه با دور انديشي.

2. پيگيري كامل در اجراي عدالت.

3. ميانه روي در بخشش و عطا.

جوهرة كلام علي(ع) مجهز بودن به ظاهري نرم و باطني دور انديش و مصمم و پيگير ميباشد بگونهاي كه گذشتها به تعطيلي قوانين و اصول پيشروي بسوي اهداف نيانجامد.

اميد است چنين ظاهر و باطني حكمت آميز و بسيار مناسب در برخورد با ديگران با تمرين و تكرار و افت و خيزهاي طبيعي آن بزودي زود براي همگان حاصل آيد.